مطالعه میزان آگاهی دانشجویان و اعضای هیئت علمی دانشگاه پیام نور مرکز تهران از نظام آموزش باز و از راه دور و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی آنان

نظر به افزایش متقاضیان تحصیلات عالی وگسترش روزافزون نظامهای نوین آموزشی همچون نظام آموزش باز و از دور(مقصود دانشگاه پیام نور)، و عدم آشنایی جامعه مخاطب با این نظام آموزشی، این کار پژوهشی شکل گرفت. با توجه به اینکه آشنایی با ویژگی های نظام آموزشی محل تحصیل توسط دانشجویان و اعضای هیئت علمی موجب سازگاری بیشتر یاددهندگان با آن شده ودرنتیجه منجر به پیشرفت تحصیلی بیشتر می گردند، تصمیم به سنجش میزان آگاهی دو گروه مذکور از نظام آموزش از دور در دانشگاه پیام نور مرکز تهران (به دلیل محدودیت در زمان و دسترسی و تامین هزینه برای پژوهش) گرفته شد. حجم جامعه آماری دانشجویان در زمان اجرای پژوهش حدود 000/41 نفر و حجم جامعه آماری اعضای هیئت علمی حدود 120 نفر می باشد، که نمونه آماری دانشجویان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و جدول مورگان 388 نفر و برای جامعه آماری دوم 91 نفر تعیین شد. جهت سنجش سوال های پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته شامل 30 گویه با درجه بندی لیکرت استفاده شده است. ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ برای گروه نمونه آماری دانشجویان 75/0 و برای اعضای هیئت علمی 70/0 می باشد. روش این پژوهش توصیفی-پیمایشی بوده، و داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شده، و برای آزمون فرض سوالها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون و کلموگراف-اسمیرنوف برای تعیین میزان همبستگی بین متغیرهای پژوهش در سطح معنی داری 05/0 استفاده شده است. و در نتیجه آگاهی دانشجویان از ویژگی های عناصر نظام آموزش از دور (یاددهنده، محتوای یادگیری، و فناوری های مورد استفاده) و همبستگی بین آگاهی آنان از ویژگی های یاددهنده، و محتوای یادگیری با پیشرفت تحصیلی تایید شد. آگاهی اعضای هیئت علمی از ویژگی های یاددهنده، محتوای یادگیری، و فناوری های مورد استفاده در نظام آموزش باز و از دور تایید شد.